Novo impulso a alternativa de Mondariz para ires a Ourense en AVE

Os peritos e enxeñeiros galegos, a través do seu órgano colexiado, acaban de solicitar ó flamante presidente da Xunta, Alberto Nuñez Feijoo, que atenda a súa demanda no tema da variante do AVE entre Vigo e Ourense. O traballo feito, xa fai algún tempo, polo enxeñeiro Xosé Carlos Fernandez Diaz acerca da maior conveniencia de construir unha liña por Mondariz en troques da que se ten pensada por Cercedo ó norte da cidade de Pontevedra supón o sustento desta petición.

A diferencia fundamental entre as dúas alternativas consiste en que a manexada polo Ministerio de Fomento resulta menos custosa porque aproveita unha parte dos xa proxectados tramos do eixo atlántico e do eixo Santiago-Ourense. Nembargantes as prestacións da nova alternativa superan enormemente aquela opción e, tendo en conta que o impacto ambiental sería similar nos dous proxectos, sería máis beneficioso invertir un 16% máis na construcción da liña por Mondariz.

Pola súa banda o sindicato UXT de Vigo, moi activo en temas relacionados coas comunicacións, xa se posicionou a favor da variante de Cercedo debido a que esta posibilitará, según din eles, unha maior frecuencia de trens para a cidade olívica aunque a liña implique facer máis quilómetros, menor velocidade e polo tanto ter un servicio con menos prestacións.

E ó séptimo día.... Nidia trouxo a auga

Este goberno eche ben austero, así se promocionou o PP local de Mos cando chegou o goberno -con aquela manobra que todos temos ainda en mente- pois pouco tardaron en amosar de qué pasta están feitos, porque senon non se explican determinadas notas de prensa, explicitando que a rexedora municipal, trouxo de novo a auga a Cela!!.

Por se isto fose pouco, ilustran a nova cunha imaxe certamente esperpéntica, nun desmonte cheo de vexetación e descoidado á beira dunha estrada fixeron tal obra de cantería digna de Ramsés II, iso sí cunhas ideais letras metálicas rezando que o que aquí descansa é 'Concello de Mos' -ou máis ben os seus cartos-, o tema e que para facer algo funcional e máis axeitado probablemente farían falla a cuarta parte dos cartos dilapidados ahí.

A importante obra foi inaugurada co párroco de Cela, entre moito simpatizante e veciño, de non seren porque as imaxes non son en branco e negro e relatadas coa inconfundible voz do NO-DO, pensaría que estabamos noutra época.

Gracias Nidia por traernos a auga a Mos!

Lubián 2015

Xa que no eido municipal apenas hai novidades, teremos que ir aproveitando e tirar de ámbito galego.

Non, non se preocupen, Lubián non competirá con Madrid polos Xogos Olímpicos, vai por outro tema. Chegan novas hoxe do futuro da liña de alta velocidade entre a capital do estado e Galicia, e son boas, francamente, porque servidor é máis partidario de facer pouco e ben, que moito e mal, explícome.

A liña de alta velocidade ferroviaria que deseñou o executivo Aznar como vangarda da tecnoloxía entre Madrid e Galicia nunca foi tal, polo menos no que se refire á entrada da mesma na comunidade. Unha liña de alta velocidade non pode transcorrer por túneles monotubo, e xa moito menos en liña única nos tramos de entrada a Galicia, ¿qué chafallada é esa?. Por se isto fose pouco o novo trazado aproveitaría moitos dos tramos da actual liña –alta velocidade sobre trazados esperpénticos- Probablemente as especificacións técnicas da vía non permitirían nin sequera alcanzar máis aló dos 180km/h. Quizá a un lector poida parecerlle unha velocidade xeitosa, pero nada diso, porque estamos a falar de centos de miles de millóns nunha infraestrutura que xa nin sería competitiva actualmente, e cando realmente hai que mirar cara ó futuro, de investir, é preferible gastar e tardar un pouco máis e que poidamos de dispoñer dun medio de transporte eficaz e competitivo, que do contrario, exemplos de aforrar e facer as cousas a correr sóbranos, finalmente acábase voltando a gastar para amañar os erros –autovía Vigo-Porriño, vía rápida do Salnés, vía rápida do Morrazo…–

O caso é que o Ministerio de Fomento está a modificar moitos dos tramos de entrada a Galicia debido a que é a zona de maior complexidade orográfica, e que o executivo de Cascos e Aznar plantexaron unha solución adecuada para a metade do S.XX, pero se ollan o calendario estamos case ás portas do 2010. Túneles de case 9 km. curvas de maior radio e sen aproveitamento do antigo trazado deberían ser garantía de maior velocidade e seguridade, tanto nas obras coma na futura vía, e ademais evitar o corte do xa exiguo servicio entre Galicia e a meseta durante os traballos de construcción.

A idea é boa, veremos finalmente cómo quedan as especificacións dos trazados, e as velocidades comerciais que poderán acadar as futuras unidades de AV, pero tamén hai que dicir que non se pode tardar tanto tempo en modificar os proxectos, compre axilizar a burocracia, porque a este paso o de 2015 antóllase unha previsión moi axustada –o de 2012 xa nin o mento-.

A propósito disto, acabo de leer unha nova do recén nomeado Conselleiro de Economía falando precisamente dos plazos do AVE a Galicia afirmando que é imposible que chegue en 2012, como apuntaba antes, eu tamén aposto a que non chegará, pero polo menos sí o fará unha infraestructura de alta velocidade, non o chiste plantexado polo PP cando habitaba a Moncloa, so lles faltou decir que as locomotoras que prestarían o futuro servicio a pesar de que foran a vapor tamén serían de alta velocidade.


-Actualización (y II)-

Fomento modifica el AVE para que circule a 300 km/h en lugar de a 200

El objetivo es que esta obra sea homologable al resto de la red de alta velocidad y no un tren «de segunda»

Blanco decide seguir adelante con la redefinición del tramo Lubián-Ourense, que afectará a la mayoría de la línea

http://www.lavozdegalicia.es/galicia/2009/04/23/0003_7670682.htm

Os luns ó sol

Dende hai uns cantos meses o concello do Porriño desapareceu do mapa. E non falamos do de google precisamente, referímonos ó mapa informativo, non hai sinais de vida do goberno local, de feito últimamente nin plenos houbo. A cousa anda tan parca que si, chegamos ó punto de non facer uso do poder lexislativo. Nin tan sequera a dereita que soe tardar o que duran dúas comidas en facer as paces parece que nos poida evitar unha parálise polo de agora.

No concello de Mos andan cos ánimos máis quente debido a entrada dun novo goberno, pero máis aló das intencións mediáticas, do metro e das arquetas; pouca cousa que comentar. De non ser polos fondos estatais, os cales se están empregando para cubrir inversións que xa se deberían de facer cós recursos ordinarios, de non ser por estes fondos non teríamos prácticamente de que falar. Máis alá de folletos, metros e feriadas varias, claro está.

Por iso que pedimos comprensión os nosos lectores ante a escasa actividade informativa ou opináctica que o equipo redactor do blog está amosando últimamente. Un sublime bostezo, ese podería ser o estado actual do Progrelo, esperemos que cambie pronto o tema.

¡E dalle coas reformas!

A río revolto gañancia de pescadores. Aproveitando os malos datos de desemprego nos últimos meses hai moitos interesados que fan mella nos debates públicos e no escenario político da necesidade dunha reforma no mercado laboral. Dúas palabras emerxen dun xeito case bíblico: "reformas estructurais" e "flexibilidade laboral". Algúns empresarios xa están aproveitando este debate mailo contexto de crise para ameazar con despidos, peches e deslocalizacións económicamente innecesarias. Podemos estar todos dacordo en que si, temos que afrontar innovacións no mercado laboral, máis que nada porque en España temos un importante diferencial de desemprego dende fai décadas; pero lonxe da retórica temos un serio problema técnico e ideolóxico no fondo. ¿Que reformas e para que?

Sen embargo, este debate non ten sentido nestes tempos de crise. As nosas empresas despiden traballadores non porque estes lles sexan moi caros ou porque non estean preparados senón porque non hai demanda e, se estas non deixan de comportarse por principios productivos, xa non necesitan tantos traballadores. E canto maior sexa a recesión maior vai sendo o ritmo do axuste. Polo tanto e para axudar a saires da crise que se deixen de gaitas: o carallo e recuperar o consumo das familias con políticas fiscais de reducción de impostos e ampliación das prestacións por desemprego. Logo xa teremos tempo de falar das tan manidas "reformas estructurais".

Antón Louro será o novo delegado do goberno

Segundo informa hoxe a edición Galicia de 'El País' o actual deputado por Pontevedra no congreso dos deputados e concelleiro en Pontevedra, substituiría asi a Manuel Ameijeiras que pasará a formar parte do gabinete do Ministerio de Fomento.

Fontes internas apuntan que sería o candidato por Pontevedra ó parlamento da Xunta, Luís Piña o que o substitúa no Congreso dos Deputados, polo momento tocará esperar o nomeamento, que previsiblemente faráse no Consello de Ministros de este venres.

http://www.elpais.com/articulo/Galicia/Anton/Louro/sera/nuevo/delegado/Gobierno/elpepiautgal/20090414elpgal_3/Tes/

A crise segue pasando factura a empresas no Porriño

EUROPA PRESS

El comité de empresa de Alonarti Envases en O Porriño (Pontevedra), firma dedicada a la elaboración de tubos para dentífricos y tintes para el cabello, comenzó hoy su primera jornada de encierro indefinido, lo que está repercutiendo en la producción de la planta.

Así, un total de siete personas permanecen encerradas en el local del comité de empresa desde las 6.30 horas --hora de comienzo del primer turno-- y, debido a la falta de estos empleados en sus respectivos turnos, se están produciendo "problemas" en la producción, según explicó la presidenta del comité, Vanesa Díaz.

Además, los representantes de los trabajadores ya habían comunicado la suspensión de las horas extra para evitar que la empresa pidiese a la plantilla que recuperase, "velando", la producción de los que están encerrados. De esta forma, se pretende que continúen las repercusiones en fábrica de la medida reivindicativa iniciada hoy y que tiene carácter indefinido.

El comité pide a la compañía que aporte un plan que garantice el futuro de la firma puesto que, según denunció, la empresa está sufriendo desde los dos últimos años --desde que Alonarti fue comprada por el grupo Vialmar-- una "degradación" del proceso productivo, puesto que carece de "sistema de producción y de calidad". Asimismo, se muestra preocupado por la situación de deuda de la empresa, que, según estima, superaría los 1,5 millones de euros.

En las primeras horas de encierro ningún representante de la firma se ha puesto en contacto con el comité, según aseguraron, por lo que sus siete miembros permanecen sin salir del local, dentro de la empresa, donde mantienen su protesta.

30 anos da pequena democracia

Como saberedes nestas datas conmemórase o trinta aniversario das primeiras eleccións municipais baixo o amparo da Constitución Española. Son trinta anos experimentando coa máis cercana e directa representatividade política. Trinta anos levando unha de cal e outra de area en tereos coma o urbanismo, o medio ambiente, as finanzas, o abastecemento e o saneamento, o transporte público, a promoción do emprego e a industria ou infraestructuras de comunicación entre outros.

A día de hoxe son, por exemplo, moitísimas as parroquias galegas que non teñen tódolos seus lugares cubertos polo saneamento municipal, a meirande parte dos concellos españois están endebedados ata as cellas, namentres que os plans de urbanismo somentes constituen un pastel a repartires entre os constructores co único incentivo de ingresar polo imposto sobre licenzas de obras.

Os responsables políticos din que os concellos necesitan máis financiación, por iso vense falando nos últimos tempos da segunda descentralización administrativa do estado español, a favor dos concellos. Nembargantes eu discrepo. Aquí hay un problema de talla política e de capacidade de xestión. Seguramente habería que repensar o modelo de xestión dun concello, as súas fontes de financiamento, as súas competencias e, dende logo, un novo panorama de profesionalización nas labores xestoras e técnicas.

Os superdelegados

Existe unha cousa que me chama rabiosamente a atención. O principal instrumento da nosa democracia, o partido político, non é precisamente un exemplo de funcionamento democrático. Comités federados, executivas nacionais, baróns rexionais, sempiternos caziques deputacionais, delegación de voto ou designación a dedo.

O caso que está a vivir o PSdeG nestes intres é un bo exemplo deste desaguisado. Cada agrupación municipal debe elexir un determinado número de delegados, número que vai en función dos afiliados que sume tal agrupación, estes votarán logo nun supercongreso ou pola supercandidatura dos que teñen o poder no partido, ou por calqueira medianía que se preste a facerlle frente.

¿Non sería máis sano, máis sinxelo e máis representativo que cada afiliado representase un voto persoal e intransferible? Unhas primarias, a eso me refiro. Se hai unha, ou dúas correntes alternativas á dirección actual, pois que se presenten en convocatoria e a votar en furna. ¿Tan complicado é? Porque precisamente iso é o que se fai cando eliximos ós nosos representantes nunha democracia de verdade.

Cambio de tercio no BNG

Recuperandonos aínda dunha forte resaca electoral, no horizonte xa amosa outra nova cita: as eleccións ó Parlamento Europeo no mes de Xuño. Uns comicios que soen contar cunha participación pequena pero que son moito máis importantes do que poida asemellar a súa lonxanía; no órgano comunitario se toman decisións importantes coma, por exemplo, o rexeitamento á directiva de ampliación da xornada laboral a 65 horas semanais.

O caso é que o BNG, que na última convocatoria concurriu exitosamente coas clásicas forzas nacionalistas do Parlamento Español, PNV e CIU, baixo o nome de GALEUSCA, agora xa non ten pensado facer o mesmo. Os novos aliados contemplados son ERC, EA e ARALAR; precisamente de ideoloxía máis vermella que os centristas cataláns e vascos. A principal razón aducida pola dirección da formación nacionalista de Galicia é un maior peso específico na nova coalición e no reparto de escaños da mesma.