Estes dias foi presentada pola Confederacion de Empresarios unha proposta de fusion municipal na zona metropolitana de Vigo. O estudio contempla a fusion dos tres concellos do Val Miñor (Baiona, Nigran e Gondomar), o mesmo proceso para Redondela, Pazos de Borben e Soutomaior; e unha polemica integracion do concello de Mos no termo municipal de Vigo.

As fusions entre concellos non son cousa nova en Galicia. Existen experiencias en zonas rurais de Ourense, cunha demografia debil e unha dispersion xeografica elevada, caso diferente do que acontece no sur da cidade olivica.

En declaracions o Faro de Vigo a rexedora de Mos, Nidia Arevalo, quixo deixar ben claro que o concello ten un tamaño poboacional e un dinamismo economico mais que suficientes para pervivir por si mesmo. Ademais tildou os promotores do estudio coma descoñecedores da realidade social e cultural do concello da parte alta da Louriña. Outros alcaldes quixeron remarcar a verdadeira necesidade de impulsar proxectos mancomunados coma o area metropolitana.


Factores a favor e na contra.
As razons que xogan a favor dun proceso de integracion son duas: a) A relacion directa entre tamaño poboacional do concello e participacion no presuposto do estado. b) A reduccion de custes que supon simpificar duas administracions nunha soa.

En contra do fusionismo temos efecto perverso de alonxar os mesmos verbo do cidadan, pois a cercania e unha das caracteristicas que define a utilidade das corporacions locais. O optimo, polo tanto, seria encontrar un equilibrio que nos levase a un tamaño eficiente para cada concello.

1 comentarios:

Anónimo dijo...

De unirse e polas caracteristicas dos concellos sería máis desexable unha unión de Mos con Porriño o cal sería además -e de feito xa o é- o verdadeiro casco urbán de Mos que podería ampliarse cara á Carracido en territorio de Mos.